งานที่เหมือนไม่ใช่งาน

ข้อความดูหนังใหม่แล้วรีวิวหนังให้ด้วยนะ’ วางอยู่บนโต๊ะทำงาน ซึ่งคาดว่าคงจะวางไว้ก่อนที่ฉันจะมาถึงสำนักงานแล้ว และฉันก็รู้ว่า ข้อความแกมสั่งนั้นจะเป็นของใครไม่ได้ ถ้ามิใช่ หัวหน้างานของฉันผู้มักจะมาถึงที่ทำงานแต่เช้าเสมอ ซึ่งไฟในการทำงานของหัวหน้าเป็นที่เลื่องลือไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำฉันมองแผ่นกระดาษ แล้วถอนหายใจเบาๆ และลุกไปชงเครื่องดื่มของโปรดกับทานแซนด์วิชเป็นอาหารเช้า ก่อนจะลงมือทำงานตามสโลแกนประจำใจว่า ‘กองทัพควรจะเดินด้วยท้อง’ เมื่อท้องอิ่ม สมองมันก็จะแล่นได้ แม้ว่า การทานอิ่มๆ จะเป็นอุปสรรคของการดูหนังก็ตาม แต่การดูหนังเพื่อทำงานกับการดูหนังเพื่อเวลาว่าง มันต่างเป้าหมายและต่างความรู้สึก ซึ่งฉันสามารถแยกแยะได้เป็นอย่างดี ดังนั้น ฉันจึงไม่เกิดอาการง่วงหลังจากท้องอิ่ม
ฉันเข้าไปนั่งในห้องขนาดเล็ก ซึ่งมีจอมอนิเตอร์และอุปกรณ์คอมพิวเตอร์สำหรับการทำงานรีวิวไว้อย่างเพียบพร้อม ฉันเริ่มการดูหนังทันที หนังใหม่เรื่องแรก เป็นหนังแนวแอ็กชั่น ซึ่งยิ่งดูก็ยิ่งตื่นเต้น ทำเอาฉันมีอารมณ์ร่วมไปด้วยจนแทบจะนั่งไม่ติดที่ พอดูจบ ฉันจึงลงมือบันทึกการรีวิวหนังคร่าวๆ ลงในคอมพิวเตอร์ แล้วก็หยุดพักเปลี่ยนอิริยาบถ ด้วยการไปเข้าห้องน้ำและกลับมาที่ห้องเดิม เพื่อเตรียมตัวดูหนังเรื่องต่อไป
หนังใหม่เรื่องที่สอง เป็นหนังแนวโรแมนติกคอมเมดี้ เพียงแค่เปิดดู ฉันก็รู้สึกสนุกไปด้วยแล้ว เนื่องจากฉันเป็นแฟนหนังแนวนี้ มันเลยเป็นการไม่ยากที่จะดูและทำการรีวิว ฉันดูไปสนุกไปและหัวเราะไปตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง จากนั้นก็บันทึกการรีวิวหนังอย่างชำนิชำนาญและรื่น เสร็จจากหนังเรื่องที่สองก็เป็นพักเที่ยงพอดี ซึ่งฉันถือเป็นการพักอารมณ์และสมองของฉัน เพื่อรอดูหนังเรื่องที่สาม
หลังจากทานอาหารเที่ยงเรียบร้อย ฉันก็สะสางงานที่คั่งค้าง ก่อนจะไปทำงานหลักที่ห้องดูหนัง ซึ่งเรื่องที่จะดูคือหนังที่เกี่ยวกับจิตวิญญาณอันเป็นแนวโปรดของฉัน อย่างที่รู้กันล่ะว่า หนังแนวจิตวิญญาณ มันมีทั้งต้องค้นหาอย่างลุ้นระทึกที่ทำเอาหัวใจของฉันเต้นระส่ำ เมื่อได้ยินเสียงประกอบที่เร้าใจชวนระทึกขวัญสั่นประสาท ฉันจบการดูหนังด้วยความรู้สึกอยากจะดูทั้งสามเรื่องอีกรอบ แต่ก็จำต้องตัดใจและจดบันทึกรีวิวหนังเหมือนเช่นที่ทำ จากนั้นจึงกลับโต๊ะทำงาน ลงมือทำการรีวิวหนังแต่ละเรื่องอย่างละเอียดลออ กระทั่งจวนจะเลิกงาน ฉันก็ทำเสร็จและส่งงานให้หัวหน้า แล้วเตรียมตัวกลับบ้าน
ขณะเดินทางกลับด้วยรถไฟฟ้าบีทีเอส ฉันครุ่นคิดไปตลอดทางว่า งานที่ฉันทำนั้น มันเหมือนกับฉันไม่ได้ทำงานเลย เป็นเพราะฉันเป็นคนรักและชื่นชอบการดูหนังมากๆ เมื่อไรก็ตามที่ได้นั่งอยู่หน้าจอภาพเคลื่อนไหว ฉันจะมีความสุขทุกครั้ง ฉันเคยได้ยินมาว่า การทำงานที่รัก มันเหมือนเราไม่ได้ทำงานเลย ฉันเห็นด้วยอย่างมาก คนเราจะมีความสุขใดอีก นอกจากการได้อยู่กับสิ่งที่ตนเองรักและชื่นชอบ เพราะเหตุนี้ ฉันถึงคิดเสมอๆ ว่า ตนเองช่างโชคดีนักที่ได้ทำงานเหมือนไม่ใช่งาน…โชคดีจริงๆ